Atrapé la tarde entre mis dedos
Dejé colarse la luz
por las fisuras del tiempo,
desfilaron ante mí
hermosos
retazos de paisaje.
En ninguno estabas tú presente.
Atrapei a tarde entre os meus dedos
Deixei escoar a luz
polas fisuras do tempo,
desfilaron ante min
fermosos
anacos de paisaxe.
En ningún estabas ti presente.
Celia Parra (1990, Ourense, España); de Antoloxía da poesía galega próxima, 2017, extraído de Poesía bajo sospecha. Españolas nacidas entre 1976 y 1993, Animal Sospechoso editor, 2020. Traducción al castellano de la autora.
Un honor estar en tu Blog estimado maestro.